Huff..

Bi durgunluk var üzerimde.
Hiçbirşey yapmak istemiyorum.
Aslında çok şey yapmak istiyorum.
Ne istediğimi bilmiyorum yani.
Bütün günü kızlarımla geçiriyorum.
Sabah maaile yapılan kahvaltının ardından,Alara'yı kreşe bırakıyorum.Asıl planımız babamızın işe giderken Alara'yı kreşe bırakması yönünde idi ama bugüne kadar neredeyse hiç öyle olmadı.Bundan elbette şikayetçi değilim.Alara'nın okulunun blog yapımı işini de üstlendiğim için,gün içinde her halikarda okulda biraz zaman geçirmem gerekiyor.
Alara okulunda oldukça mutlu.Çok eğleniyor,çok şey öğreniyor.İngilizce 10'a kadar sayıyor.İlk kez duyduğum birçok şarkı söylüyor:)Favorimiz "hapşu"..Bir ara sözlerini yazarım size..Hatta vakit bulmuşken yazayım..
Sabah uyandım hapşu..
Burnum akıyor hapşu..
Birazda ateşim var,
Boğazım acıyor hapşu..
Arabaya bindim,
Doktora gittim,
Göğsümü açtı,
Tık tık yaptı,
Ateşimi ölçtü,
Sonra başımı okşadı...
Yemeğini ye,
İlacını iç,
Mışıl mışıl uyu dedi...

Eksik yazmış olabilirim ama böyle bişi işte:)
29.ayında artık Alara.Kardeşini çok seviyor,çok ilgili onunla.Tıpkı düşündüğüm gibi zarar verecek şekilde kıskançlıklar göstermiyor.Oldukça şefkatli.Kardeşi ağladığında "ağlama kardeşim,ben burdayım kardeşim,annem şimdi geliyor" diyerek teselli ediyor:)Çağla'da adeta söz dinliyor:)Çok komik şeyler söylüyor Alara ama hepsini maalesef kaydedemiyorum.Mesela geçenlerde eline geçirdiği bir elbisesinden "dumanlı elbisem" diye bahsediyor.Bunun ne demek olduğunu anlayamadık bir süre ama sonra anladık.O elbisesini ütülerken görmüştü beni,buhar ile hani:)O buhar değildi dumandı onca:)İyi ama dumanı nereden öğrenmişti bu çocuk?..Daha bir sürü diyalog ama bende hafıza o kadar iyi değil.
Çağla'ya gelince..3,5 aylık olduk.İkinci çocuk arada kaynıyor bizim hayatımızda:)Sanırım pek çoğunda öyledir.Alara,ev işleri,kreş..vs derken Çağla 3,5 aylık olmuş,çok güzel gülüyormuş,hatta her gülümseyene gülerek cevap veriyormuş,tırnakları uzuyormuş,saçları dökülüyormuş...vs. Tüm bunlardan çok geç haberdar oluyorum desem:)Alara'nın bebekliğindeki gibi büyüsün diye gözünün içine bakmıyorum yani..Ha bugün güldü,ha dişi çıktı diye beklemiyorum.Buna tecrübe deniyor sanıyorum.Neyin ne zaman olacağını aşağı yukarı biliyorum ya..Bu çok daha keyifli aslında.Her ağladığında doktoru arasam mı telaşını yaşamıyorum mesela.Bi kere ecza dolabımız bisürü ilaçla dolu.Ve ben bu aylardaki basit tüm rahatsızlıkları farkedebilecek,tedavi edebilecek donanımdayım.Arada büyüyor Çağla ama daha bi keyifle büyüyor...Alara'daki gibi telaş yok bende.Biliyorum ya ne olacağını,ne olması gerektiğini..Müthiş..
4 kişilik aile olmanın keyfi bence çok başka ama babamız heryere 4 kişi taşınıyor olmaktan biraz şikayetçi.E keyfine düşkün,uykuyu seven bir insan olarak bu çok normal sanırım.Ona kalırsa biryere giderken çocuklar babaanneye,anneanneye biryere bırakılmalı,çift olarak gidilmeli:)Bence tam tersi..4 kişi birşeyler yapmanın,düğüne gitmenin,AVM'ne gitmenin,ev oturmasına gitmenin,parka gitmenin,evde oturmanın..vs tadı çok çok başka!Çocuklarım büyüdükçe hayallerimde büyüyor.Herşey çok güzel olacak biliyorum...

Minik kızlarım

İki esim arasındaki 7 farkı bulun:))

Sizce hangisi Çağla?:)

Biz..

Eskisi kadar özenle yazamıyorum bloguma.Bundan rahatsız olmuyor değilim ama,vaktim yok denecek kadar az..Bana kalan zamanı neye böleceğimi şaşırıyorum.
Alara bildiğiniz üzere kreşe gidiyor.Herşey oldukça yolunda.Çok mutlu,çok severek gidiyoruz.Okullu olmak ona çok şey kattı..
Çağla derseniz,kabızla meşgul."Agu"lamaya başladık artık.3 ayı geride bırakmamıza 1 haftamız kaldı.
Ve Çağla uyandı...

Diyalog

Ben: Kızım,yarın 30 Ağustos Zafer Bayramı..Okulda bayramı kutlayacaksınız,bayraklarla...
Alara: İyi ki doğdun Bayraaamm diceeezz
:)))))))))

Efe'mm...

Artık Çağla'nın bir süt kardeşi,benim de bir süt oğlum var..

Adımız Efe.

9 temmuz doğumlu...

Bu da Efe'nin blog adresi... efecapkinci.blogspot.com